Postoperatif ilk saatlerde, genel anestezinin sonlandırıldığı dönemlerde hipertansiyon ve taşikardi görülebilir. Postoperatif hipertansiyon insidansı boyun operasyonları sonrası %3-20, koroner by-pass sonrası %34 dür. Başlıca nedenleri, aşağıda sayılmıştır:

• Hatalı monitörizasyon, (Kalibrasyon, Manşon boyu)
• Kullanılan indüksiyon ajanının etkisi (Ketamin, Panküronyum)
• Regüle olmamış hipertansif hastalarda entubasyon stresi
• Hipoksemi, hiperkarbi gibi durumlar
• Yüzeyel anestezi
• Hipoglisemi
• Aşırı hidrasyon, yetersiz üriner kataterizasyon (Glob)
• Tirotoksikoz, feokromasitoma atakları, malign hipertermi

HİPERTANSİF HASTALARDA İNTRAOPERATİF OLARAK DİKKAT EDİLMESİ GEREKENLER:

1. MONİTÖRİZASYON: Çoğu hastada ASA’nın belirlediği standard monitörizasyon yeterlidir. EKG de öncelikle iskemi bulguları takip edilmelidir. Preload ve afterloadun ani değişebileceği, hızlı kan basıncı değişimleri beklenen major cerrahi girişimlerde invazif arter monitörizasyonu tercih edilmelidir. 2 saatten uzun sürecek cerrahi girişim uygulanan hipertansif hastalarda diürez mutlaka takip edilmelidir. Sol ventrikül kompliansı bozulmuş hastalarda pulmoner kapiller wedge basınç monitörizasyonu düşünülmelidir.

2. İNDÜKSİYON: Hipertansiyonlular pre-operatif antihipertansif tedavinin yeterliliği ile ilişkili olarak indüksiyona abartılı hipotansif ve entübasyon, cerrahi insizyon, ekstübasyon gibi streslere karşı hipertansif yanıt verirler. İndüksiyondaki hipotansif yanıt, hem koroner, hem de serebral perfüzyon basıncını düşürdüğünden, miyokardial veya serebral iskemiyi presipite edebilir.

3. İDAME: Hipertansif hastaların anestezisi tek başına ya da NO2 ile volatil ajan + opioid (yüksek doz veya TIVA) + kas gevşetici şeklinde planlanabilir. Sufentanil tercih edilmelidir, pankuronyum ise uygun değildir.

Taşikardi ile birlikte olan hipertansiyon, MI için risk olduğundan, entübasyon, cerrahi stres ve ekstübasyona verilecek tüm hipertansif yanıtların baskılanması gereklidir. Tedavide IV nitrogliserin kullanılabilir. Postoperatif monitörizasyon ve intraoperatif başlanıp devam ettirilen infüzyon medikasyonlarının devamı önemlidir. İntraoperatif hipertansif seyreden hastalar, postoperatif hipertansiyon nedenlerine (Örn. ağrı, huzursuzluk, dolu mesane, hiperkapni) daha dramatik, abartılı yanıtlar verirler.