Antihipertansif tedavinin gerek başlangıcında, gerekse takibinde klinik veya subklinik organ hasarlarının saptanması veya izlenmesi amacıyla çeşitli tanı yöntemleri kullanılabilir. Bu yöntemlerin seçilmesinde hastanın kliniği kadar, kullanılan tanı yöntemlerinin bulunabilirliği, prognoz belirleyici değerleri ve maliyetleri de büyük önem taşır. En yararlı, yaygın ve ucuz yöntemlerden başlanmalı ve pahalı ve az bulunur yöntemler ancak gerekli hastalarda ve zamanlarda kullanılmalıdır. Aksi durumlarda önemli bir kaynak israfına karşılık yeterli yararların sağlanamaması söz konusu olur.

Antihpertansif tedavide organ hasarının varlığı, kan basıncının şiddeti ve risk faktörlerinin yoğunluğu ile yakından ilişkilidir. Dolayısıyla, bu konudaki araştırmaların yoğunluğu da yine bu faktörlerin şiddeti ile ilgili olarak 6 ayda bir ile iki yılda bir arasında değişir.

Subklinik organ hasarı varlığının araştırılması amacıyla çeşitli incelemeler yapılabilir. Bu incelemeler ve bunların belirleyici değerleri, erişilebilirlikleri ve maliyetleri aşağıdaki tabloda belirtilmiştir;