Hipertansiyon kardiyovasküler hastalıkları ve hedef organ hasarın gelişiminde majör bir risktir. Kan basıncı ile serebrovasküler ve koroner hadiseler arasında doğrudan bir ilişki mevcuttur. 37.000 hasta ile yapılan bir çalışmada, diyastolik kan basıncında 5-6 mmHg‘lık bir düşme ile kardiyovasküler mortalitede %21, inmede %42, ölümcül veya ölümcül olmayan koroner kalp hastalığında %14’lük bir azalma saptanmıştır. Hatta, izole sistolik hipertansiyonlu olan yaşlı hastalarda tedavi sonucunda fatal ve fatal olmayan kardiyovasküler komplikasyonlar önemli derecede azalmaktadır.

Hipertansiyonun etkili ve sürekli bir şekilde tedavi edilmesindeki amaç, yüksek kan basıncına eşlik eden morbidite ve mortaliteyi önlemek ve kan basıncını mümkün olan en zararsız yöntemle kontrol altına tutmaktır. Bu, sistolik kan basıncının 140, diyastolik kan basıncının ise 90 mmHg altına indirilip, bu düzeyde tutulmasıyla ve bunun yanısıra değiştirilmesi mümkün diğer kardiyovasküler risk faktörlerinin kontrol altına alınmasıyla sağlanabilir. Diyabet ve böbrek hast