Patogenezlerinde hipertansiyonun yer aldığı klinik tablolar, başlıca hedef organlar olarak kalp, periferik ve serebrovasküler damarlar ile gözde ortaya çıkar. Bu hasarlar hemodinamik (kalp yetersizliği), makrovasküler (periferik arter hastalığı, aort anevrizması) veya mikrovasküler (böbrek hasarı) şeklinde olabilirse de, genellikle birden çok mekanizma patogenezde yer alır. Bu kapsamdaki belirgin kardiyovasküler veya renal hastalıklar Avrupa Hipertansiyon Derneği 2007 Kılavuzu’nda aşağıdaki şekilde belirtilmişti;

1. Serebrovasküler hastalık
• İskemik inme
• Serebral kanama
• Geçici iskemik atak (TIA)

2. Kalp hastalığı
• Miyokard infarktüsü
• Angina pektoris
• Geçirilmiş revaskülarizasyon
• Kalp yetersizliği

3. Böbrek hastalığı
• Diyabetik nefropati;
• Böbrek yetersizliği (serum kreatinin E >133, K >124 mmol/l)
• Proteinuri (>300 mg/24 h)

4. Periferik arter hastalığı

5. İleri retinopati (kanamalar, eksudalar veya papilla ödemi)