Yaşam, bedenin temel gereksinimlerinin karşılanması ve hastanın yaşantısını normal bir şekilde devam etmesidir. Buna normal yaşam kalitesi denir. Ütü yaparken, merdiven çıkarken, tv seyrederken, çocuklarla oynarken, yemek yapıp yerken vs.

Dünya sağlık örgütü yaşam kalitesini kişilerin kültürel değerleri ile bağlantılı olarak değerlendirir. Kişinin beklentileri, hedefleri ve alışkanlıkları ile birlikte sağlık durumunun algılanmasıdır. Bir örnek verecek olursak, kişinin kaç saat uyuduğu değil uykusundan keyif alıp almadığı yaşam kalitesini göstermektedir.

Bir hastalığı olan biri için yaşam kalitesi, kaybettiği özelliklerinin yeniden kazanılmasıdır. Örnek verecek olursak, yatağa bağlı kalp yetmezliği hastası için yürümek, evde kendi temel gereksinimlerini karşılayabilmek bir yaşam kalitesini gösterir. Sağlıkta yaşam kalitesi artışı hastanın o anki durumundan daha iyiye gitmeyi gösterir.

Diğer taraftan hastanın tedavi için hastaneye gitmek yerine tedavisi sırasında evinde oturması ve kendi işleri ile uğraşması veya uyku sırasında tedavisinin devam etmesi de yaşam kalitesinde bir artış sağlar.